Een ongelooflijk dikke proficiat:
Natalie Camerlynck en Jan De Maesschalck uit Knokke-Heist, slaagden beiden in hun opzet: het einde halen van de zwaarste ultrarun ter wereld over een afstand 250 km in de Zuid-Marokkaanse woestijn.
Voor Natalie Camerlynck werd het haar tweede succesvolle deelname. Ze werd nu 30e dame, 12e in haar age Group en vooral eerste Belgische dame, goed voor een 430e stek op een totaal van 1380 deelnemers. Vooral de laatste dag, goed voor een echte marathon van 42,2 km moest ze extra doorbijten wegens ziekte. Haar dichtste Belgische opponent Anne Marie Charlier van het Tracks Running Team legde haar die dag zwaar het vuur aan de schenen, maar Natalie vocht door en behield bij de aankomst amper 7 minuten over van haar voorsprong die ze de dagen voordien had opgebouwd…Onder andere tijdens de langste loop die de deelnemers ooit voorgeschoteld kregen als “cadeau” voor het 30 jarig bestaan van deze race: een manche van 93 km, die ze in één stuk afhandelde door 17 uur en 13 minuten aan één stuk door te lopen… Hier behaalde ze haar beste dagresultaat met een 340e plaats op de 1380 deelnemers.
Totaal aantal uur gelopen: 41uur en 54 minuten in 5 wedstrijddagen. Het feit dat ze de langste etappe in één ruk doorliep gaf haar één dag recuperatie tussendoor.
Jan kreeg af te rekenen met tegenslag want op een steile klim gedurende de derde wedstrijddag liep hij een scheurtje in zijn kuitspier op en moest trekkebenend verder. Hij beet echter door en werd knap 610e .
Hij liep in totaal 46u en 59 minuten. Jan liep elke dag want tijdens de laatste etappe legde hij zich aan een controlepost op 63 km enkele uren te rusten. Perfect mogelijk want iedereen had 36u tijd om binnen te lopen. Voor hem wordt het nu herstellen want de volgende opdracht is de Ironman van Kopenhagen in augustus.