Bezeten als we zijn door onze GR5A route hebben Echtgenoot en ik betaalde feestdag 11 november ingepalmd als extra wandeldag. Etappe 11 leidde ons van Vestingstad Hulst tot aan het Oost-Vlaamse dorp Meerdonk en zijn prachtige Saleghem Krekengebied, goed voor 19,5 km bossen, oude spoorwegen, dijken, kreken en velden.
De GR5A kronkelt rond het vroegere graafschap Vlaanderen, zigzaggend tussen België en Nederland. Dat heb ik jullie al verteld. De oversteek tussen het Nederlandse Clinge en het Belgische De Klinge op de Klingspoor-site wordt in de bossen gemarkeerd door grenspaal 277. Dat de grenspalen geplaatst zijn in 1843 heb ik ondertussen geleerd. Tussen de Noorderlijke en de Zuidelijke Nederlanden. Niet rondomrond ons Belgenlandje, zoals ik eerst dacht. Ze starten met nr. 1 in Vaals op het drielandenpunt en lopen tot nr. 369 bij ons in Het Zwin. Ze staan in dat grensgebied op werkelijk iedere hoek van de straat en in elk bospad, hebben we onderweg mogen vaststellen. En…’k weet niet hoor. Het zal mijn zieke – of mijn gezonde – geest zijn maar ik herken in die grenspalen ware fallussymbolen. Tekenen van mannelijke kracht en viriliteit. Even stoppen om te poseren bij elke grenspaal? Dat was gewoon onweerstaanbare drang. Echtgenoot en ik hadden trouwens ook onweerstaanbare drang om op het terras van de Oude Statie in De Klinge een Chimay te nuttigen. Of een cavaatje. Hélas. Corona. Maar we onthouden de plek wel voor een andere keer. Echtgenoot mocht wel eens op de trein. Nog zo’n… ?
Foto: bij 292 aan het Pereboomsgat in Moerbeke.
Christel Bedert 