Omdat mijn vroegere lezers er om vragen. Omdat de wereld rondom mij vol verhaal zit. Omdat het tintelt in mijn vingers. Omdat het er uit moet. Omdat het een uitlaatklep is. Een drang. Een must. Een condition sine qua non om Christel te zijn. Omdat u er om vraagt. En jij en hij en zij. Omdat ik het zo hard mis. Omdat er teveel nonsens wordt geschreven. Omdat ik ook nonsens mag schrijven. En zinnige dingen. En opmerkingen. En verhalen. En boodschappen. En weetjes. En impressies. Omdat niet alles goed hoeft te zijn. Omdat het ook slecht mag zijn. Of onnozel. Of irrelevant. Omdat ik tijd heb gevonden. Of gemaakt. Of probeer te maken. Of steel. Omdat ik het moment pak. Omdat ik mijn focus heb gevonden. Omdat er inspiratie is. En fantasie. Fictie. En realiteit. Omdat ik zie. Omdat ik je wil laten meezien. Omdat het niet moet. Omdat gewoon speciaal is. Omdat ik graag deel. Omdat u graag gedeeld wordt. Omdat ik fouten mag maken. Omdat u graag corrigeert. Omdat ik wil gedachten delen. Omdat u wil meedenken. Omdat u graag meeleeft. Omdat u graag leest. Omdat ik graag schrijf. Omdat u het vraagt.
Gewoon omdat ik Christel ben.
De Kriebel is terug. Maar vandaag is er geen pseudoniem meer nodig. Vandaag ben ik Gewoon Christel.
