Tagarchief: wandelen

Vilvoorde kleurt meer dan alleen je dag

Als er één iets is wat ik tijdens mijn voorbije GR-wandelingen heb geleerd, is het niet alleen dat Vlaanderen is volgebouwd als gek. Het is ook dat er tussen al die volgebouwde gekte enkele pareltjes bewaard zijn gebleven en hier en daar in ere zijn hersteld.

Zo moest ik zeer geruime tijd geleden beroepshalve bij de Kamer van Koophandel in Vilvoorde zijn. Gelegen langs een van de vele afritten van de ring rond Brussel. Middenin de drukte. Middenin het verkeer. Net naast de gebouwen van VTM. Een eindje van het Kleurt-je-Dag Plein. (I know. De originaliteit van de straatnaamgevende commissies is eindeloos.) Ik was te vroeg op afspraak, natuurlijk, zoals altijd. Het was het uur van de middagpauze. De zon scheen. Dus dacht ik, ik wandel eens een toertje rond dit ‘Kleurt-je-Dag Plein’. Dit bracht mij tot bij enkele aangename bevinden.

Zo heb ik ontdekt aan het VTM-gebouw via een holle weg het Holle Wegenwandelpad vertrekt, een suggestieroute op het wandelnetwerk Brabantse Kouters doorheen de vallei van Tangebeek, een moerassig natuurgebied.

Verder kuierend merkte ik dat de paden rondom VOKA en VTM leiden tot domein Drie Fonteinen, tevens het eindpunt van het Holle Wegenwandelpad. Het Parkdomein Drie Fonteinen, 50 ha groot, is een van de grootste landschappelijke parken van België met onder meer een Engelse landschapstuin en een Franse tuin, geïnspireerd op de tuinontwerpen van Versailles. Het kasteel zelf is verdwenen maar het koetshuis met stallingen staat er nog, en de oranjerie. En in goede dagen – op moment van schrijven dus niet – is er zelfs een bistro/restaurant met feestzalen waar we de Bourgondiër kunnen uithangen en party’en all night long.

Grootste verrassing van de Drie Fonteinen vond ik, was de ‘Komatsu Landscape Garden’, een Japanse tuin die in miniatuur de natuurlijke omgeving van de stad Komatsu weergeeft, inclusief de omliggende bergen en meren. Ik verneem zelfs dat alle blikvangers (de brug, de lantaarn, de ‘tsukubai’, de wegwijzer, …) van Japanse makelij zijn en per schip naar België werden vervoerd.

Zowaar, zowaar. Mijn middagpauze rondom de Kamer van Koophandel, bracht mij van VTM naar Holle wegen naar Engelse, Franse en Japanse tuinen. En dat allemaal op een plek die we normaal aan 120km voorbij vliegen. Als dat geen rijkgevulde lunch was.

Ook nieuwsgierig of ook eens in de buurt? Meer weten? Neem een kijkje op www.toerismevlaamsbrabant.be en www.dedriefonteinen.be

Have fun!

79. Zeg nooit zomaar rokje tegen een ‘skort’

Weekend! En dat wil zeggen dat Echtgenoot en mezelf er terug op uit trekken. Geen etentjes, geen weekendjes weg richting dichte of verre oorden. Nope. We gaan gewoon opnieuw een eindje stappen. GR5A route etappe 13 van Melsele naar … Antwerpen. Bericht aan ‘t Stad: here we come.

Mijn wandelrokje zal ik voor deze tocht – er staat 20 km op het programma – na 12 etappes uiteindelijk toch omwisselen voor een lange broek. Ik ben geplooid. In de tweede helft van november wordt het me toch iets te fris aan de blote benen.

Mijn rokje is trouwens geen rokje maar een Jack Wolfskin ‘skort’. Ik ben doorgaans geen merkenmens maar voor mijn ‘skort’ maak ik graag een uitzondering. Mijn ‘skort’ heeft een ingebouwde short en zit perfect. Het is licht, elastisch, vochtregulerend en is voorzien van een secret pocket om mijn bankkaart in weg te stoppen. (Zegt de omschrijving. Ik heb helemaal geen bankkaart bij op wandeling.) De ‘skort’ is speciaal ontworpen voor reizigers en wandelaars en ook een beetje voor avonturiers. Och, laat ons toch gewoon zeggen dat de ‘skort’ op mijn lijf geschreven is. Of voor mijn lijf gemaakt. Misschien zou ik het toch beter nog een keer aantrekken?